ترجمه دادخواست جمهوری اسلامی ایران علیه ایالات متحده آمریکا در دیوان بین المللی دادگستری (پرونده سکوهای نفتی)

Persian Translation of Oil Platforms Application

 International Court of Justice-Islamic .Republic of Iran v. United States of America 

علی رغم اهمیت و نیاز به دسترسی پژوهشگران و محققین به ترجمه های پارسی پرونده های حقوقی ایران در دیوان بین المللی دادگستری و همچنین در دسترس بودن اصول(انگلیسی و بعضا فرانسوی) کلیه اسناد اعم از دادخواست ها، لوایح تبادل شده و آرای صادره توسط دیوان، عدم انتشار ترجمه این اسناد مهم که بخشی از سابقه و تجارب ارزنده حقوقی کشور می باشد نقصی آشکار در این زمینه بحساب می آید.

لزوم بهره برداری و احتمال طرح موضوعات جدید دیگر در آینده روابط حقوقی- بین المللی دولت جمهوری اسلامی ایران و نیاز به آشنایی با چنین موضوعاتی، همچنین بحث و تبادل نظر بیشتر میان صاحب نظران این رشته و علاقه و فراغت شخصی سبب گردید در یکی از کلاس های متون حقوقی، جهت آشنایی دانشجویان، دادخواست جمهوری اسلامی ایران در دیوان بین المللی دادگستری علیه ایالات متحده آمریکا در پرونده سکوهای نفتی را به عنوان منبع معرفی و در کلاس ترجمه نمایم که، بسیار مورد توجه قرار گرفت؛ 

آنچه در پی می آید ترجمه درخواست دادرسی جمهوری اسلامی ایران بهمراه خلاصه اطلاعات و تصاویر گردآوری شده اینجانب می باشد که با نشانه [] مشخص گردیده اند؛ ضمن پیشنهاد به دانشجویان حقوق و روابط بین الملل جهت مطالعه اسناد و تلاش جهت ترجمه و انتشار آنها برای علاقمندان، امیدوارم در آینده نزدیک شاهد ترجمه پارسی کلیه اسناد حقوقی بین المللی مربوطه در دیگر پرونده ها باشیم تا زمینه بحث و تبادل نظر اساتید، دانشجویان و کارشناسان مربوطه تسهیل و فراهم گردد.

از جمله مزایای این سبک از ترجمه، امکان تطبیق اصول اسناد، آشنایی دانشجویان با متون حقوقی بین المللی، فراگیری نحوه طرح دعاوی و درخواست های حقوقی بین المللی، استنادات و تبادل لوایح و... می باشد؛ از طرف دیگر مطالب افزوده شده و تمایز آنها سبب گردیده تا وقایع مربوط، یکجا در اختیار خوانندگان قرار بگیرد. 

از هرگونه نظر شما در این رابطه استقبال می گردد و با توجه به عدم پیشنیه انتشار این ترجمه ها، کلیه حقوق مادی و معنوی محفوظ و استفاده و بازانتشار آنها تنها با ذکر این منبع مجاز می باشد.

قابل ذکر است،‌ ویکی لیکس، در اسناد منتشر شده خود، سندی در مورد بودجه و هزینه های دیوان در رابطه با این پرونده منتشر کرده است که مطابق آن، دیوان در یکصد و سی و هفت امین نشست خود در روز چهارم نوامبر 2002، بودجه خود را برای سال مالی 1 جولای 2003 تا ژوئن 2004 را مبلغ 500832 دلار به شرح زیر تعیین کرد.

متن این سند که ویکی لیکس آن را منتشر کرده، در زیر آمده است:

موضوع سند: دادگاه دعوی آمریکا-ایران: درخواست برای تامین بودجه سه ماهه ابتدای ۲۰۰۳/۲۰۰۴
طبقه بندی: غیرمحرمانه
دوشنبه ۱۰:۰۶ دقیقه دوم ژوئن ۲۰۰۳
از: هلند
به: نامشخص

۱. این پیام برای اقدام است لطفا به پاراگراف ۲ مراجعه کنید.
۲. ما از دبیرکل پینتو، در دادگاه دعوی ایران-آمریکا درخواستی برای بودجه سه ماهه ابتدایی، ۲۰۰۳/۲۰۰۴ برابر ۶۲۵۷۲۹ دلار آمریکا دریافت کرده ایم. ایران هم درخواستی مشابه دریافت خواهد کرد. لطفا توجه داشته باشید که چک باید به دست دفتر مشاور حقوقی در سفارت در لاهه برسد تا در روز ۱۵ جولای ۲۰۰۳ تحویل دادگاه شود.
۳. متن نامه و پیوست به شرح زیر است:
آغاز متن نامه
دادگاه دعوی ایران-آمریکا
دبیرکل
۱۵ می ۲۰۰۳
آقای جانسون
مامور ایالات متحده آمریکا در دادگاه دعوی ایران – آمریکا
لاهه

آقای جانسون عزیز
بودجه تعیینی برای سه ماهه ابتدایی ۲۰۰۳/۲۰۰۴
لطفا به تصمیم دادگاه در ۱۳۷ امین نشست در روز ۴ نوامبر ۲۰۰۲ مراجعه کنید که بودجه دادگاه را برای سال مالی ۱ جولای ۲۰۰۳ تا ۳۰ ژوئن ۲۰۰۴ برابر با مبلغ ۵۰۰۵۸۳۲ تعیین کرد.
بر اساس تصمیم دادگاه، من افتخار دارم تا از دو دولت درخواست کنم تا بصورت برابر سهم خود را از مبلغ کل برای سه ماهه ابتدایی این سال مالی، یعنی مبلغ ۱۲۵۱۴۵۸ دلار بصورت اقساط برابر برای هر سه ماه، هر قسط ۶۲۵۷۲۹ دلار، پرداخت کنند.
همچنین درخواست می‌کنم که دولت شما مبلغ ۶۲۵۷۲۹ دلار را حداکثر تا تاریخ ۱۵ جولای ۲۰۰۳ به دادگاه پرداخت نماید.
مبالغ تخمینی برای سه ماهه اول سال مالی ۲۰۰۳/۲۰۰۴ برای اطلاع شما ارسال شده است.
با احترام
پینتو

دریافت کننده دیگر: مامور جمهوری اسلامی ایران
پایان متن نامه
آغاز متن تخمین‌ها
تخمین سه ماهه اول سال مالی ۲۰۰۳/۲۰۰۴ از ۱ جولای ۲۰۰۳ تا ۳۰ سپتامبر ۲۰۰۳،
۱. حقوق ۱۰۴۹۷۲۰.۵۰،
۲. سفر و اضافه کار ۲۴۷۵۰،
۳. هزینه خدمات مشاوره و حرفه‌ای ۲۳۸۷۵،
۴. اجازه صفر
۵. خدمات، نگهداری و اجاره خدمات ۷۳۷۵،
۶. امنیت صفر
۷. بیمه ۳۴۹۸۷.۵۰،
۸. خدمات رفاهی ۲۸۷۵۰،
۹. بهداشتی و پاکسازی ۱۱۷۵۰،
۱۰. غذا و نوشیدنی ۲۵۰۰،
۱۱. حمل و نقل ۱۲۵۰،
۱۲. خرید کالا‌های مصرفی و سرمایه‌ای ۱۴۰۰۰،
۱۳. متفرقه ۱۳۷۵۰،
۱۴. تغییرات ساختمانی و نگهداری ۳۸۷۵۰،
۱۲۵۱۴۵۸
پایان تخمین
۴. نامه و پیوست روز ۱۶ می ۲۰۰۳ برای کولدفلتر و کالامیتا فکس شده و نسخه کاغذی آن هم برای کولدفلتر پست شده است.
سوبل

منبع

قاضی هیساشی او وادای ژاپنی رئیس جدید دیوان بین المللی دادگستری

دیوان بین المللی دادگستری، در تاریخ 6 فوریه 2009، قاضی هیساشی اووادای ژاپنی را به عنوان رئیس دیوان برگزید. وی که از ششم فوریه سال 2003 عضو تیم قضات دیوان است جانشین روزالین هیگینز انگلیسی خواهد شد که از 12 جولای 1995 در دیوان مشغول خدمت بوده است. قاضی اووادا معتقد به نوعی تحول در روش ها و طرق حقیقت یابی در آیین رسیدگی های دیوان است. این دیدگاه قاضی اووادا که در نظریه جداگانه ایشان در پرونده سکوهای نفتی (ایران علیه ایالات متحده)  نیز به وضوح مطرح شده، از یک طرف معطوف به واقعیت دسترسی نابرابر طرفین به اسناد و از طرف دیگر، متوجه محدودیت های توانایی خود دیوان در احراز و ارزیابی حقایق مربوطه است. پیش بینی می شود با توجه به نقش و تاثیر گذاری عملی رئیس دیوان در این زمینه، دیدگاه وی نسبت به حقیقت یابی در پروندهای مطروحه نزد دیوان نیز طی ریاست ایشان مورد آزمون و سنجش قرار گرفته و از جنبه عملی طرفین پرونده ها تاکتیک های خود را با توجه به این حقیقت پی ریزی نمایند. برخی معتقدند، اگرچه دیدگاه قاضی اووادا بیشتر بر جنبه شکلی حقیقت یابی تاکید دارد اما تغییر در شکل و نحوه حقیقت یابی فی نفسه معیارهای ماهوی دخیل در وزن دهی به ادله اثبات مربوطه را نیز متاثر خواهد ساخت.

  لینک شده از مرکز مطالعات حقوق بین الملل

Press Releases

Press Release 2009/11

 6 February 2009

Judge Hisashi Owada (Japan) elected President of the International Court of Justice
Judge Peter Tomka (Slovakia) elected Vice-President

Document

This Press Release
is available only in PDF format.

رابطه دیوان بین المللی دادگستری و کمیسیون حقوق بین الملل

 

KEYNOTE ADDRESS BY H.E. JUDGE ROSALYN HIGGINS, PRESIDENT OF THE 

INTERNATIONAL COURT OF JUSTICE, AT THE SIXTIETH ANNIVERSARY

OF THE INTERNATIONAL LAW COMMISSION

اشاره: متن ذیل ترجمه اینجانب از سخنرانی خانم روزالین هیگینز، قاضی و ریاست دیوان بین المللی دادگستری در زمان پرونده سکوهای نفتی جمهوری اسلامی ایران می باشد که به مناسبت شصتمین سالگرد تأسیس «کمیسیون حقوق بین الملل در سازمان ملل متحد» روز 30 اردیبهشت 1387 [19 May 2008]، در ژنو ایراد گردیده و نخستین بار در شماره دوازدهم ماهنامه بین الملل حقوق منتشر شد.