روز قانون اساسی برزیل

پانزدهم نوامبر سالگرد سقوط نظام مشروطه سلطنتی امپراتوری برزیل و تشکیل جمهوری برزیل در سال 1889 [24 آبان 1268] است. این واقعه در پی کودتای بدون خشونت سپهبد دئودورا دا فونسکا در ریودوژانیرو پایتخت شاهنشاهی این کشور صورت گرفت.

استقلال برزیل از پرتغال و سلطنت مشروطه

برزیل پیشتر از آن مستعمره پرتغال بود و بهمین دلیل تنها کشور قاره آمریکاست زبان آن پرتغالی است. پادشاه پدروی دوم استقلال برزیل استقلال این کشور را پس از جنگ استقلال با پرتغال و خروج آخرین سربازان پرتغالی در سال ۱۸۲۴ برزیل و پیمان صلح سال ۱۸۲۵، میان این دو کشور که بر اساس این توافق استقلال برزیل به رسمیت شناخته شد، موجب استقلال این کشور و تشکیل مشروطه سلنتی در این کشور گردید. سالگرد استقلال برزیل از پرتغال در تاریخ ۷ سپتامبر هر سال یعنی روز برگزاری انتخابات ریاست جمهوری از سال ۱۸۲۲ جشن گرفته می‌شود.

شیوه حکومت سلطنت مشروطه برزیل و سقوط آن

 امپراتوری برزیل نیز حکومتی دمکراسی در سبک بریتانیایی بود و موازنه قوا میان ارکان اصلی قدرت، امپراتور، نخست‌وزیر و پارلمان شبیه نظام استبدادی امپراتوری اتریش بود. در اواخر سال ۱۸۲۵ بعد از به رسمیت شناخته شدن رسمی برزیل، توافقی میان این کشور و پرتغال به امضا رسید.

در سال ۱۸۸۸ و به موجب «قانون طلایی» که ایزابل شاهزاده امپراتوری برزیل وضع کرده بود برده‌داری در این کشور آغاز شد، و مهاجرت گسترده از اروپا به پرتغال زمینه را برای صنعتی شدن این کشور فراهم کرد. سپس پدروی اول پسر وی پدروی دوم جانشین وی شد. در سنین پیری پدروی دوم، و بدلیل بحرانی که ناشی از جنگ اتحاد سه‌گانه (جنگ پاراگوئه) بود، ارتش و کابینه امپراتوری برزیل دچار اختلاف شدند؛ پدروی دوم برای پیشگیری از وقوع جنگ بین ارتش و نیروی دریایی در ۱۵ نوامبر ۱۸۸۹ از تاج و تخت کناره‌گیری کرد. در این زمان جمهوری فدرال (با نام رسمی جمهوری ایالات متحده برزیل) تاسیس گردید.

 

جمهوری فدراتیو برزیل در حال حاضر بزرگ‌ترین و پرجمعیت‌ترین کشور آمریکای جنوبی است که پایتخت آن برازیلیا و زبان رسمی آن پرتغالی است. این کشور چند چندملیتی است و جمعیت آن متشکل از نژادهای اروپایی، سرخ‌پوستان آمریکایی، آفریقائی و آسیائی است. مذهب اصلی این کشور کاتولیک کلیسای رم است. برزیل دارای یک نظام ریاست‌جمهوری فدرال، دموکراسی دارای نمایندگان و نظام جمهوری است، که در آن ریاست‌جمهوری برزیل هم‌زمان ریاست دولت و ریاست حکومت را در اختیار دارد. یکی از اصول بنیادین سیاست در نظام جمهوری برزیل نظام چند حزبی است، که به عنوان ضمانت آزادی سیاسی در نظر گرفته می‌شود.

برزیل یک فدراسیون است که از ۲۶ ایالت و یک منطقه فدرال تشکیل شده، که در مجموع ۲۷ واحد فدرال را تشکیل می‌دهند. ایالات برزیل استقلال چشمگیری از دولت در نظام قانون‌گذاری، تأمین اجتماعی دولتی و نظام مالیاتی دولتی دارند. رهبری دولت هر ایالت را فرماندار در اختیار دارد که توسط آرای عمومی انتخاب شده و نیز هر ایالت دارای مجلس خاص خود نیز هست. هر ایالت دارای شهرداری‌های خاص خود است که شهرداری‌ها نیز شورای قانون‌گذاری و شهردار خاص خود را دارند، که دارای استقلال بوده و از دولت فدرال و دولت ایالتی نیز مستقل هستند. یک شهرداری ممکن است چندین شهرک را نیز در بر بگیرد، اما این شهرک‌ها فاقد دولتی مستقل هستند.

قوه قضائیه در سطح ایالتی و فدرال در مناطق سازمان‌دهی یافته و «کومارکاس» نامیده می‌شود. هر "کومارکاً ممکن است شامل چندین شهرداری باشد. قدرت اجرایی اتحادیه توسط دولت اعمال شده، و ریاست آن را ریاست جمهوری بر عهده داشته که برای دوره‌های چهار ساله به این مقام منصوب می‌شود، و می‌تواند یک دوره دیگر نیز مجدداً به این سمت منصوب شود.

قدرت قانون‌گذاری در اختیار کنگره ملی برزیل قرار دارد که از مجلس نمایندگان و مجلس سنا تشکیل شده‌است. نمایندگان مجلس نمایندگان برزیل هر چهار سال یکبار به صورت نمایندگی نسبی برای ایالات به این سمت منصوب می‌شوند. نمایندگان سنای فدرال برزیل برای دوره‌های هشت ساله به این سمت منصوب می‌شوند. بر اساس روند معمول حقوقی قوه مجریه باید در قانونگذاری دخیل باشد، قوه مجریه می‌تواند قانون جدید را وتو کند، و از حق انحصاری ابتکار قانونگذاری در مسائلی خاص نیز برخوردار است. علاوه بر این، در صورت بروز شرایط اضطراری، قوه مجریه ممکن است اقدام به اتخاذ «تدابیر احتیاطی» کند، که دارای قدرت قانون بوده و باید بلافاصله به اجرا گذاشته شود. «تدابیر احتیاطی» برای ۱۲۰ روز به قدرت خود باقی بوده، مگر آنکه چنین تدابیری توسط کنگره لغو شود.

روز قانون اساسی جمهوری لیتوانی

روز قانون اساسی جمهوری لیتوانی برابر است با 25 اکتبر 1992، [سوم آبان 1371]، زمانی که بیش از 75% رای دهندگان در همه پرسی قانون اساسی به آن رای مثبت دادند. این کشور پس از جنگ جهانی اول مستقل شد اما بعداً نخست توسط شوروی و سپس توسط آلمان اشغال شد. با نزدیک شدن جنگ جهانی دوم به پایان خود آلمانی‌ها عقب‌نشینی کرده و اتحاد شوروی مجدداً لیتوانی را اشغال کرد. در ۱۱ مارس سال ۱۹۹۰، یک سال پیش از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، لیتوانی نخستین جمهوری شوروی بود که اعلام استقلال کرد.

نوع حکومت لیتوانی جمهوری چند حزبی با یک مجلس قانونگذاری می‌باشد. در لیتوانی رئیس‌جمهور با رای مستقیم مردم برای دوره‌ای ۵ ساله انتخاب می‌شود. پست رئیس‌جمهوری بیشتر تشریفاتی است و رئیس‌جمهور مسئول سیاست‌های خارجی کشور است. نخست‌وزیر قدرت اجرایی را در دست دارد، او رئیس کابینه دولت و از سوی مجلس انتخاب می‌شود. مجلس لیتوانی ۱۴۱ کرسی دارد که برای دوره‌ای چهار ساله انتخاب می‌شوند.

روز قانون اساسی جمهوری وانواتو

پنجم اکتبر 1979 [13 مهر 1358] برابر است با سالروز امضای قانون اساسی جمهوری وانواتو، کشوری جزیره‌ای و کوچک که در جنوب اقیانوس آرام واقع شده‌است. وانوآتو از سال ۱۸۸۷ به وسیله بریتانیا و فرانسه به طور مشترک اداره می‌شد. پس از شروع  جنبش آزادی‌خواهی در سالهای ۱۹۷۰ و تصویب قانون اساسی و در نتیجه ایجاد جمهوری وانواتو در سال ۱۹۸۰، این کشور از بریتانیا و فرانسه اعلام استقلال کرد.

رئیس جمهور در این کشور رئیس حکومت است. او با رای مردم برای دوره‌ای پنج ساله انتخاب می‌شود. نخست وزیر رئیس دولت است که معمولا رئیس حزب اکثریت در مجلس قانونگذاری این کشور است. مجلس قانونگذاری این کشور ۵۲ کرسی دارد که نمایندگان آن با رای مردم برای دوره‌ای چهار ساله انتخاب می‌شوند.

روز قانون اساسی جمهوری اسلواکی

روز قانون اساسی جمهوری اسلواکی برابر است با دهم شهریور 1371 مطابق با [1 سپتامبر 1992] روز تصویب قانون اساسی و در تقویم این کشور تعطیل رسمی است. این قانون در ۱ سپتامبر ۱۹۹۲ توسط شورای ملی اسلواکیایی تصویب و در ۳ سپتامبر ۱۹۹۲ در سالن شوالیه‌های قلعه براتیسلاوا امضا شد. این قانون  با یک مقدمه و نه بخش، نظام اساسی اسلواکی را با نام رسمی جمهوری اسلواکی، معرفی می نماید. تا کنون 15 بازنگری مختلف در این قانون انجام شده است. قانون اساسی این کشور می تواند با سه پنجم آرای نمایندگان مجلس این کشور اصلاح و بازنگری گردد. با اجرایی شدن این قانون از یکم اکتبر 1992، کشورهای جمهوری چک و جمهوری اسلواکی از دولت پیشین چکسلواکی مستقل گردیدند. تاریخ استقلال این کشور ۱ ژانویه ۱۹۹۳، از چکسلواکی است. قانون اساسی این کشور در بسرعت و در بسیاری از موارد برگرفته از قانون اساسی دولت پیشین و مربوط به سال 1920 است.

 اِسلُواکی کشوری محصور به خشکی در اروپای مرکزی است. جمعیت آن حدود ۵٫۴ میلیون نفر و پایتخت آن براتیسلاوا است.  این کشور از غرب با جمهوری چک و اتریش، از شمال با لهستان، از شرق با اوکراین و از جنوب با مجارستان هم‌مرز است. اسلواکی به همراه اسلوونی، استونی، لتونی و لیتوانی تنها کشورهای کمونیست سابق هستند که اکنون هم‌زمان عضو اتحادیه اروپا،منطقه یورو، منطقه شنگن، و سازمان ناتو می‌باشند. اسلواکی در سال ۲۰۰۴ به اتحادیه اروپا و در ۱ ژانویه ۲۰۰۹ به منطقه یورو پیوست. اسلواکی همچنین عضوی از منطقه شنگن، سازمان تجارت جهانی، سازمان همکاری اقتصادی و توسعه و ملل متحد می‌باشد.

روز قانون اساسی اندونزی

روز قانون اساسی جمهوری اندونزی برابر است با 18 آگوست 1945[27 تیر 1324]  که به طور اتفاقی با تسلیم بدون قید و شرط ژاپن به متفقین در ۱۵ اوت ۱۹۴۵ پس از بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی مصادف شده است. تا پیش از این، جزایر اندونزی تحت حاکمیت هلند بود و طی اعلامیه ای رسمی اعلان استقلال رسمی که از چند ماه پیش به دقت برنامه‌ریزی شده بود، در روز جمعه ۱۷ آگوست ۱۹۴۵ در ساعت ۱۰ مقاومت سیاسی و نظامی در برابر نیروهای هلندی و غیرنظامیان طرفدار هلند، اعلام شد. 

این سند توسط احمد سوکارنو که با نوشتار قدیمی هلندی به نام سوئه کارنو امضا می‌کرد امضا شد و محمد حتا که بعنوان معاون رئیس جمهور انتخاب شد نیز روز بعد (در ۱۷ اوت ۱۹۴۵) آنرا امضا کرد.

 جمهوری اندونزی کشوری است مرکب از جزیره‌های بسیار که در مجمع‌الجزایر مالایا بین هندوچین و استرالیا قرار گرفته‌است. پایتخت آن جاکارتا است. اندونزی چهارمین کشور پر جمعیت دنیا و با جمعیتی قریب به 238 میلیون نفر مسلمان، پرجمعیت ترین کشور مسلمان محسوب می شود. پس از آن به ترتیب جمهوری اسلامی پاکستان با 172 میلیون جمهوری هند و جمهوری خلق بنگلادش با 161 میلیون نفر جمعیت مسلمان، پرجمیعت کشورهای مسلمان نشین محسوب می شوند.

قانون اساسی جمهوری اندونزی دارای ۳۷ اصل است که اصل اول آن اشعار می دارد:

1- دولت اندونزی یک دولت واحد و دارای شکل جمهوری خواهد بود.

2- حاکمیت از آن ملت بوده و توسط مجلس نمایندگان اعمال خواهد شد.

روز قانون اساسی گینه استوایی

گینه استوایی که از سال ۱۷۷۸ مستعمره اسپانیا بود، در روز ۱۲ اکتبر ۱۹۶۸ از آن کشور اعلام استقلال کرد و تبدیل به جمهوری گینه استوایی گردید. این کشور پس از سرنگونی اولین رئیس جمهور خود فرانسیسکو ماسیاس انگوئما دریک همه پرسی در سال 1982، قانون اساسی جدید خود را تصویب کرد. سپس تا 17 نوامبر 1991 بصورت تک حزبی اداره می شد تا بوسیله اجرایی شدن قانون اساسی جدید دیگری از طریق همه پرسی، بصورت چند حزبی درآمد.

جمهوری گینه استوایی در غرب قاره آفریقا کنار خلیج بیافرا، بین کامرون و گابون واقع شده است و پایتخت آن مالابو نام دارد. گینه استوایی از سال ۲۰۰۴ به‌طور پیوسته سومین تولیدکننده بزرگ نفت خام در صحرای آفریقای جنوبی پس از آنگولا و گابن بوده است.

روز استقلال پاکستان

22 مرداد 1326 روز استقلال پاکستان از هند است که چند سال بعد منجر به استقلال کامل از انگلستان و تشکیل اولین جمهوری اسلامی در نظام های حقوقی گردید.

بهمین مناسب خلاصه ای مختصر از استقلال و تشکیل جمهوری اسلامی پاکستان در زیر آورده میشود:

 پاکستان به دلیل گرایش های اسلامی محمدعلی جناح (از یاران گاندی) و علامه اقبال لاهوری برای تشکیل یک حکومت مستقل برای تعداد زباد مسلمانان، در هنگام قیام گاندی علیه استعمار انگلیس، به تدریج از هر دو کشور هند و بریتانیا، جدا و مستقل اعلام گردید.

در مرحله اول، در 14 اوت 1947 [22 مرداد۱۳۲۶] از هند استقلال یافت اما تا سال 1956 مانند کانادا و استرالیا به عنوان قلمرو تحت سلطه بریتانیا باقی ماند. اعلام نیاز رهبران این کشور به استقلال کامل و قانون اساسی جداگانه که توسط نمایندگان منتخب مردم طراحی شده باشد و حقوق شهروندان آزاد یک کشور مستقل را برآورده سازد، سبب تشکیل اولین مجلس موسسان این کشور با دو هدف شد، اول تدوین پیشنویس قانون اساسی، و دوم برعهده گرفتن قانونگذاری فدرال تا زمان تصویب قانون اساسی، این مجلس ابتدا با عضویت 69 نماینده و سپس با 79 عضو به کار خود ادامه داد.

Muslim League leaders after a dinner party, 1940

2)2) پاکستان از ترکیب حروف ایالت‌های زیر به دست آمده‌است:

·       پ از حرف اول ایالت پنجاب

·       ا از حرف اول ایالت سرحد شمال غرب (که حالا بنام خیبر پختونخوا مبدل گردیده‌است)

·       ک از حرف اول ایالت کشمیر

·       س از حرف اول ایالت سند

·       تان از حروف انتهایی ایالت بلوچستان

نام پاکستان پاک + ستان همچنین در زبان‌های زبان اردو و زبان فارسی یعنی سرزمین پاکی.

 

منار پاکستان در لاهور، نماد استقلال این کشور

روز قانون اساسی اروگوئه

هجدهم ژوئیه 1830،[27 تیر 1209] برابر است با روز قانون اساسی در جمهوری خاوری اروگوئه که به 'Jura de la Constitución de la República Oriental del Uruguay', مشهور می باشد. این روز سالگرد زمانی است که پس از سالها مبارزه این کشور از پادشاهی اسپانیا و سپس امپراتوری برزیل استقلال یافت و قانون اساسی خود را به اجرا گذاشت. این کشور دارای جمهوری پارلمانی است و بعنوان سکولارترین کشور آمریکای جنوبی شناخته میشود.

روز قانون اساسی استرالیا

18 تیر 1279 برابر با 9 ژوئیه 1900 برابر است با سالروز تصویب قانون تشکیل کشور مشترک‌المنافع استرالیا توسط مجلس بریتانیا که پس از همه پرسی هایی در کلونی های استرالیا که طی سالهای ۱۸۹۸–۱۹۰۰ در مستعمرات استرالیا، به تصویب رسید. قانون اساسی استرالیا مجموعه قوانین عالی است که دولت مشترک‌المنافع استرالیا تحت آن فعالیت می‌کند. این قانون رابطه دولت فدرال یا مشترک‌المنافع مرکزی استرالیا را با دولتهای ایالتی در هریک از ایالتها و سرزمین‌های این کشور و حدود اختیارات و وظایف هریک را مشخص می‌کند.

قانون اساسی مشترک‌المنافع استرالیا شامل یک مقدمه و نه بخش است. قوای مقننه، مجریه و قضائیه در این قانون اساسی به تفکیک و در سه فصل پیاپی توصیف و مشخص شده‌اند.

پایتخت استرالیا شهر کانبرا است، شهری که در آن مجلس کشور و دفتر فرماندار کل قرار دارد. او به صورت تشریفاتی و به نمایندگی ملکه الیزابت دوم ریاست دولت را در استرالیا به عهده دارد. در عمل نخست وزیر منتخب در کنار دولت و مجلس اداره کشور را در دست دارند.

روز قانون اساسی پالائو

جمهوری پالائو کشوری جزیره‌ای در اقیانوس آرام در قاره اقیانوسیه است که قانون اساسی آن در 9 ژوئیه 1980 [18 تیر 1359] به تصویب رسید و از یکم ژانویه 1981 برابر با 11 دی 1359 به اجرا درآمد. اداره این جزایر در طول تاریخ در دست اسپانیایی‌ها، آلمان‌ها، ژاپنی‌ها، و آمریکایی‌ها بوده‌است. این جزایر بدلایل فرهنگی و زبانی از پیوستن به مجموعه دولت های فدرال میکرونزی خودداری کرده و اولین قانون اساسی در جهان است که ممنوعیت هرگونه فعالیت سلاح های هسته ای را تصویب کرده است. پالائو سرانجام در سال ۱۹۹۴ پس از امضای موافقت نامه ای با ایالات متحده آمریکا به استقلال رسیده است. جزایر پالائو با اندونزی، فیلیپین، و ایالات فدرال میکرونزی مرز آبی دارند.

روز قانون اساسی سوئد

ششم ژوئن 1809 برابر با [16 خرداد 1188]، روز استقلال و روز پرچم در کشور پادشاهی سوئد می باشد که در آن دولت و ساختار آن در  قانون اساسی با انتقال قدرت از پادشاه به قوا تصویب گردید. قانون اساسی سوئد دربرگیرنده‌ی چهار بخش جدا از هم است و بطوررسمی‌ سخن از چهار قانون اساسی می‌رود که‌ مجموع آن‌ها نه‌ «قانون اساسی سوئد» بلکه‌«قوانین اساسی سوئد» نامیده‌می‌شود.

این چهار قانون عبارتند از:

1)     قانون اساسی نظام حکومتی (Regeringsformen) که درباره چگونگی اداره کردن پادشاهی سوئد است. نظام حکومتی کنونی در سـال ۱۹۷۴ تصویب شد. در این قانـون، مقررات مربوط به شیـوه کار دولت و چـگونـگی برگزاری انتخـابـات پارلمـان نوشتـه شـده است. قـانـون نـظام حـکومـتی همچنین در برگیرنده قوانین مربوط به حقوق بنیادین جامعه نیز هست. برای مثال آزادی انجمن هاو آزادی دین بخشی از قانون نظام حکومتی است.

2)     قانون اساسی مـوروثـی بودن سلطنت (Successionsordningen) کـه در مــورد تعـیین پادشاه و یا ملکه در سوئد است.

3)     قانون اساسی آزادی مطبوعات (Tryckfrihetsförordning) که تشریـح می کند انتشـار چه مطالبی در روزنامه ها و کتاب ها آزاد است. در سـوئـد هر مطلبی را می توان نوشت به این شرط که آن متن برخلاف قانون نباشد. قانون آزادی مطبوعات کنونی قانونی است دیرینه‌ که‌ از سال ۱۸۰۹ میلادی به‌این سو معتبر بوده، هرچند که‌پس از آن تاریخ، در چند نوبت، بازنگری شده است. این قانون مربوط است به‌آزادی بیان نوشتاری. قانون اساسی آزادی بیان، اما، قانونی است تازه‌که‌در سال ۱۹۹۲ میلادی به‌تصویب پارلمان سوئد رسیده‌و تدوین آن کوششی بوده‌است برای ساماندهی آزادی بیان با ابزارهای غیرنوشتاری، رادیو، تلویزیون، ویدئو و جز آن.

4)     قانـون اسـاسی آزادی بیـان (Yttrandefrihetsgrundlagen) در بـاره هـر آن چیـزی است که می توان در رادیـو، تلـویزیـون، فیلـم و اینترنت بیـان کرد. در سـوئـد می توان هر مطلبی را گفت ولی برخی استثنـائـات وجـود دارد. مثلاً مطالبی که برای دیـگران تحقیر آمیز است نمی توان گفت. این گونه مطالب ممکن است در مورد یک فرد و یا گروه باشد.

روز قانون اساسی دانمارک

پنچم ژوئن سالگرد روز ملی و قانون اساسی پادشاهی دانمارک در سال 1849 برابر است با [15خرداد 1228] که به عنوان سالگرد اعلام پادشاهی در قانون اساسی این کشور بزرگ داشته می شود. پادشاهی دانمارک ۴۲ هزار کیلومتر مربع وسعت دارد و سومین کشور جهان از نظر بهترین سرزمین برای زیست مادران بدلیل رعایت برابری زنان و مردان نامیده شده است. دانمارک از بسیاری از جهات از جمله حقوق پرداختی در این کشور برابری زنان و مردان را رعایت می کند. قانون اساسی ابتدایی دانمارک که در بالا اشاره شد پس از چندین بار بازنگری، سرانجام در در سال ۱۹۱۵، مجددا در پنجمین روز ماه ژوئن حق رای و حق کار کردن در دفاتر و مشاغل عمومی را پس از سال ها مبارزه، به رسمیت شناخت. بر اساس این اصلاحات قانون اساسی زنان و مردان دانمارک در تمام رده های اجتماعی و در تمام امور سیاسی و اقتصادی و اجتماعی برابر شناخته شدند و حقوق آنها با یکدیگر برابر اعلام شد، زیرا که در قانونهای اساسی سالهای ۱۸۴۹ و ۱۸۶۶ هیچ زنی حق ورود به امور سیاسی و یا اقتصادی دانمارک را نداشت و تنها مردانی حق ورود به سیاست را داشتند که بالای ۳۰ سال سن و دارای اموال و دارایی فراوان بودند.

روز قانون اساسی نروژ

17 ماه می در سال 1814 برابر با ۲۷ اردیبهشت ۱۱۹۳، سالروز امضای قانون اساسی پادشاهی نروژ به عنوان دومین قانون اساسی نوشته قدیمی پس از ایالات متحده آمریکا و روز ملی این کشور در می باشد که در آن از اتحاد دانمارک-نروژ اعلام استقلال نمود. این قانون اساسی بر خلاف قانون اساسی لهستان، از زمان تصویب تا کنون به کار خود ادامه داده است. روز ملی نروژ در شهرها و روستاها با برپایی مراسم مخصوص و رژه که نقش اصلی آن را کودکان بر عهده دارند، گرامی داشته می شود.

روز قانون اساسی جمهوری نائورو

جمهوری نائورو جزیره ای کوچک در منطقه میکرونزی قاره اقیانوسیه است که در هفدهم ماه می سال ۱۹۶۸ برابر با  ۲۷ اردیبهشت ۱۳۴۷  که در سال ۱۹۶۸ استقلال خود را از کشورهای استرالیا, نیوزلند و بریتانیا را بدست آورده است. نائورو کوچک‌ترین جمهوری در جهان و با ۹۳۰۰ نفر جمعیت، کم‌جمعیت‌ترین کشور جهان پس از واتیکان است.

روزهای قانون اساسی در ژوئن

1) دوم ژوئن روز ملی جمهوری ایتالیا با نام (Festa della Repubblica) است که در سال 1946( 12 خرداد 1325)، همه پرسی تبدیل حکومت از نظام سلطنتی به جمهوری برگزار گردید.

2) پنچم ژوئن 1849 برابر است با [15خرداد 1228] روز ملی و قانون اساسی پادشاهی دانمارک که همزمان با روز پدر و اعلام پادشاهی در قانون اساسی این کشور بزرگ داشته می شود.

3) ششم ژوئن 1809 برابر با [16 خرداد 1188]، روز استقلال و روز پرچم در کشور پادشاهی سوئد می باشد که در آن دولت و ساختار آن در  قانون اساسی با انتقال قدرت از پادشاه به قوا تصویب گردید.

4) 18 ژوئن برابر است با روز ملی و تعطیل رسمی در جمهوری سیشل که مصادف با تصویب قانون اساسی جدید در سال 1993[1372]، برگزاری اولین انتخابات ریاست جمهوری و مجلس بر پایه نظام چند حزبی در این کشور می باشد.

5) روز قانون اساسی اوکراین 28 ژوئن و بزرگداشت تصویب قانون اساسی آن کشور در 1996 [1375]می باشد. سایر قوانین و دیگر اقدامات اصولی و نظارتی اوکراین باید مطابق قانون اساسی باشد. حق اصلاح قانون اساسی از طریق رویه ویژه قانونی تنها به مجلس واگذار شده است. تفسیر قانون اساسی و تایید موارد قانونی بر عهده دیوان قانون اساسی اوکراین است. نوع حکومت اوکراین جمهوری و زبان اوکراینی زبان رسمی این کشور است دین رسمی این کشور مسیحیت می‌باشد.

روزهای قانون اساسی در می

1) اولین روز ماه می برا بر است با روز قانون اساسی جمهوری آرژانتین که در آن روز، در سال 1853، اولین قانون اساسى این کشور به تصویب رسیده و با انجام اصلاحاتی، تاکنون پابرجا مانده است.

2) روز قانون اساسی هر ساله در جمهوری جزایر مارشال در اول ماه می جشن گرفته می شود. این قانون در سال ۱۹۷۹تصویب و منتشر شده است که مطابق آن، این جزیره به عنوان دولتی مستقل معرفی شده است.

3) یکم می روز بازگشایی شورای قانون اساسی جمهوری لاتویا است. این روز به مناسبت برگزاری اولین جلسه شورای قانون اساسی که در یک می ۱۹۲۰ تاسیس تعطیل رسمی است. مهم ترین دستاورد این شورا اعلام قانون اساسی ۱۹۲۲ بود.  نام این کشور نیز در زبان فارسی از نام رایج آن در زبان فرانسوی یعنی Lettonie گرفته شده‌است. در زبان لتونیایی اما این کشور را لاتویا (Latvija) و به انگلیسی نیز آن را لاتویا (Latvia) می‌گویند. در زبان آلمانی به آن لتلاند  (Lettland) کشوری است در شمال اروپا که در بین چهار کشور، فدراسیون روسیه از مشرق، جمهوری استونی از شمال، جمهوری لیتوانی از جنوب، جمهوری بلاروس از جنوب شرقی و دریای بالتیک از مغرب احاطه شده و پایتخت آن ریگا است. لتونی پیش‌تر با نام جمهوری سوسیالیستی لتونی، یکی از جمهوری‌های اتحاد جماهیر شوروی بود و در ۲۱ آگوست ۱۹۹۱ از شوروی اعلام استقلال کرد.

4) سوم ماه می هر ساله یادبود روز به اجرا در آمدن اساسنامه صلح جویی (قانون اساسی) ژاپن در ماه می سال 1946 و بخشی از هفته طلایی و همچنین تعطیل رسمی است که بازتاب مفهوم دمکراسی و حکومت ژاپن است. این قانون این قانون پس از شکست ژاپن در جنگ جهانی دوم و اشغال کشور توسط نیروهای متفقین، در روز سوم نوامبر ۱۹۴۶ به تصویب رسید و رسما در سوم می سال ۱۹۴۷ به اجرا درآمد. نام آن اساسنامه صلح جویی به ژاپنی: 憲法記念日 و عالی‌ترین متن قانونی در کشور ژاپن است. با به اجرا درآمدن اساسنامه صلح جویی، یک حکومت لیبرال دمکرات با محوریت پارلمان جایگزین حکومت مشروطه سلطنتی پیشین شد. مطابق آن قانون سابق هنوز به اعتبار خود باقی است و قانون جدید بر اساس اصل ۷۳ اساسنامه امپراتوری یک سند بازنگری در اساسنامه امپراتوری شمرده  می‌شود.

امپراتور ژاپن در این اساسنامه «مظهر کشور و یکپارچگی ملت» لقب گرفته و مقام او کاملا تشریفاتی است. او تسلطی بر حاکمیت  ندارد و به این ترتیب در برخلاف سایر حکومتهای پادشاهی، امپراتور رئیس حکومت نیست.دسترسی به ترجمه پارسی قانون اساسی ژاپن

5) سوم ماه می روز یادبود تصویب قانون اساسی لهستان در سال 1791 میلادی و روز ملی این کشور است. لهستان اولین کشور اروپایى و دومین کشور جهان پس از ایالات متحده آمریکا است که از سال ۱۷89 میلادى قانون اساسى مدون داشته است. این روز  در جمهوری لهستان به دلیل تصویب و اعلام قانون اساسی که در تاریخ مذکور به اجرا در آمده است جشن گرفته می شود و همراه با مراسم باشکوه و گردش های دسته جمعی و نیز دیدار با آرامگاه های سربازان گمنام این کشور است می باشد.

6) روز قانون اساسی جمهوری قرقیز(ستان) برابر است با 5 ماه می 1993 که اولین قانون اساسی این کشور پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در ۱۹۹۱ به تصویب رساند.

7) ایالات فدرال میکرونزی کشوری در اقیانوس آرام است که هر کدام از ایالت های این کشور روز قانون اساسی جداگانه ای دارند اما هرساله 10 می، کل جزیره سالگرد قانون اساسی و اتحاد خود را جشن میگیرند.

8) جمهوری نائورو جزیره ای کوچک در منطقه میکرونزی قاره اقیانوسیه است که در سال ۱۹۶۸ استقلال خود را از کشورهای استرالیا, نیوزلند و بریتانیا را بدست آورده است. نائورو کوچک‌ترین جمهوری در جهان و با ۹۳۰۰ نفر جمعیت، کم‌جمعیت‌ترین کشور جهان پس از واتیکان است.

9) 17 ماه می سالروز امضای قانون اساسی پادشاهی نروژ به عنوان دومین قانون اساسی نوشته قدیمی پس از ایالات متحده آمریکا و روز ملی این کشور می باشد که در آن از اتحاد دانمارک-نروژ اعلام استقلال نمود. این قانون اساسی بر خلاف قانون اساسی لهستان، از زمان تصویب تا کنون به کار خود ادامه داده است. روز ملی نروژ در شهرها و روستاها با برپایی مراسم مخصوص و رژه که نقش اصلی آن را کودکان بر عهده دارند، گرامی داشته می شود.

10) جمهوری فدرال آلمان، ۲۳ می روز یادبود اعلام قانون اساسی جمهوری فدرال آلمان است که بر آلمان امروزی حاکم است. بهمین مناسبت، سخنان افتتاحیه پروفیسور اندریاس فوسکوهله، رئیس دیوان قانون اساسی جمهوری فدرال آلمان در کالسروهه، ۲۳ می ۲۰۱۷ در ادامه آورده می شود:

قانون اساسی بنیاد دمکراسی دولت مبتنی بر حاکمیت قانون ماست. هیچ قانون اساسی آلمان این قدر مدت طولانی اعتبار نداشته است.

در عین زمان، قانون اساسی کنونی در بدو امر صرف به طور موقت در نظر گرفته شده بود. هنگامی که شورای پارلمانی در سال های ۱۹۴۸ و ۱۹۴۹ قانون اساسی برای آلمان غربی را تصویب نمود، آلمان عملاً تقسیم شده بود. از دیدگاه مادران و پدران این قانون اساسی، می بایست صرفا برای یک دوران انتقالی اعتبار می داشت، تا تقسیم آلمان را تحکیم نبخشد.

موقت خواندن قانون اساسی در نهایت در سال ۱۹۹۰ بعد از وحدت آلمان ترک گفته شد. این قانون در پنجاه سال گذشته آزمون حقانیتش را گذرانیده و تجربه موفقیت آمیز گردیده است. این قانون از عهده مقابله با چالش های متعددی مانند تسلیح مجدد، مجاز گردانیدن دوباره خدمت نظامی و تصویب قوانین حالت اضطراری برآمده است.

در تمامی سال ها، این حقوق اساسی یک موقعیت عالی کسب کرده و از سوی مردم به رسمیت شناخته شده و نمره قبولی کسب نموده است. زنان و مردان شهروند آلمان به  قانون اساسی شان افتخار می کنند. طبق یک نظرسنجی که در سال ۲۰۱۴صورت گرفته است، بیش از ۹۰  درصد مردم اعتماد «بسیار زیاد» و یا «بسیار» به این قانون اساسی و دیوان قانون اساسی به مثابه «نگهبان قانون اساسی» اعتماد دارند. در خارج نیز به این قانون اساسی بسیار احترام گذاشته می شود.

پیتر ای کوینت، پروفسور امریکایی حقوق این قانون اساسی را «یکی از تجارب نهایت درخشان دمکراسی در جهان بعد از جنگ» توصیف کرده است. در بخش «صدور قانون اساسی»، این قانون به مثابه سرمشق برای چندین قانون اساسی و از جمله به طور مثال در جمهوری پرتغال، پادشاهی اسپانیا، جمهوری استونی و همچنان در آسیا و آمریکای جنوبی قرار گرفته است.

آنچه به مثابه اصل بنیادین همزیستی میان مردم اهمیت محوری دارد، «حاکمیت قانون» و مراقب بودن در برابر همه تلاش هایی است که این اصل اساسی را مورد سوال قرار می دهد. در اینجا قانون اساسی اهمیت اساسی را دارد. این قانون مدرن، انطباق پذیر، انعطاف پذیر و دارای قدرت دفاعی است؛ ما با این قانون اساسی در برابر چالش های آینده مجهز می باشیم.

بخشی از نظرات پناهجویان ساکن آلمان در خصوص قانون اساسی آلمان:

لیلاس الدکهل الله از سوریه: «قانون اساسی آلمان برای من مهم  است زیرا حقوق پناهجویان در آن مندرج گردیده و محترم شمرده می شود و من و خانواده ام ذیل این قانون اساسی دارای امنیت هستیم»

آرزو نایبی از افغانستان

«در آلمان دمکراسی و حقوق برابر میان همه انسان ها وجود دارد. این از کشور ما افغانستان فرق دارد که در آنجا مردان و زنان دارای حقوق برابر نیستند.»

حمودی السنکی از عراق

«قانون اساسی آلمان به این دلیل برایم مهم است که در آن  حیثیت و  کرامت انسانی تخطی ناپذیر هستند و  آزادی دینی،  آزادی عقیده و زندگی به دور از اجبار برای من به طور خاصی مهم اند.»

اهاب سرور از سوریه

«قانون اساسی آلمان برایم مهم است چون آزادی و حقوق مرا تضمین می کند و  اقوام،  ادیان و فرهنگ های مختلف می توانند به طور صلح آمیز یکجا زندگی کنند و کسی بالاتر از قانون نیست» 

روزهای قانون اساسی در آپریل

هرساله ۱۶آپریل، سالروز تصویب اولین قانون اساسی مکتوب جمهوری بلغارستان که با نام تارنو شناخته می شود،  جشن گرفته می شود. این قانون توسط شورای عالی بلغارستان در سال ۱۸۷۹ به تصویب رسیده است.

قانون اساسی کنونی بلغارستان در ۱۲ ژوئیه ۱۹۹۱ توسط هفتمین مجمع بزرگ ملی بلغارستان به تصویب رسیده است و در آن این کشور به عنوان یک جمهوری پارلمانی با حکومت متمرکز توصیف شده است. قانون کنونی تاکنون پنج با در سالهای (۲۰۰۳،۲۰۰۵،۲۰۰۶،۲۰۰۷ و ۲۰۱۵) بازنگری گردیده و چهارمین قانون اساسی بلغارستان محسوب می‌شود. تارنوو، نام پایتخت قرون وسطایی بلغارستان و همان شهری است که نشست مجلس مؤسسان در آن برگزار شده بود.

علاوه بر قانون اساسی دموکراتیک کنونی مصوب سال ۱۹۹۱ و قانون اساسی سلطنتی تارنوو، بلغارستان دو قانون اساسی دیگر نیز داشته است. یکی قانون اساسی دیمترو (برگرفته از نام گئورگی دیمیتروف) بین سال‌های ۱۹۴۷ تا ۱۹۷۱ و دیگری قانون اساسی ژیوکوف (برگرفته از نام تودور ژیوکوف) بین سال‌های ۱۹۷۱ تا ۱۹۹۱ بودند که هر دو قانون اساسی ماهیت سوسیالیستی داشتند.

جهت مطالعه بیشتر کلیک نمایید.

روزهای قانون اساسی در ماه مارس

1- روز قانون اساسی در پرنس نشین آندروا تعطیل روز برگزاری همه پرسی قانون اساسی 14 مارس 1993 و تعطیل رسمی است؛ رویدادهای فرهنگی سازمان یافته در سراسر کشور، شامل نمایش آتش بازی و جشن های دیگر در اخرین لحظات روز در  پایتخت با نام لاوِلا(la Vella) برگزار می گردد. این کشور، میان پادشاهی اسپانیا و جمهوری فرانسه قرار دارد و رشته کوه های پیرنه آن را محاصره کرده اند.  سیاست‌های قانونی آن از طریق دمکراسی پارلمانی جهت‌گیری می‌شوند که برابر این سیاست‌ها، نخست‌وزیر در جایگاه رئیس دولت قرار می‌گیرد که با نظام چندحزبی اداره می شود. 

2- قانون اساسی جمهوری بلاروس 15 مارس 1994، سه سال پس اعلام استقلال از شوروی سابق منتشر گردید. این قانون انتخابات آزاد، حق مراقبت بهداشتی و حق آموزش آزاد را تضمین می نماید.

3- روز یادبود قانون اساسی در جمهوری اسلامی پاکستان روز تعطیل ملی است که این روز در اسلام آباد پایتخت پاکستان، با برگزاری جشن ها و رژه های نظامی گرامی داشته می شود. قانون اساسی جمهوری اسلامی پاکستان در ۲۳ مارس ۱۹۵۶ برابر با ۳ فروردین ۱۳۳۵ هجری خورشدی به تصویب رسید و بر مبنای آن، دین رسمی اسلام است. در میان کشورهای اسلامی پس از جمهوری اندونزی با 242 میلیون نفر مسلمان، پاکستان با 199 میلیون نفر در جایگاه دوم قرار دارد. 

روزهای قانون اساسی در ماه فوریه

1- دوم فوریه، برابر است با سالروز تصویب قانون اساسی کنونی جمهوری فیلیپین، این قانون توسط کمیسیون مربوطه تهیه و پس از برگزاری همه پرسی توسط رئیس جمهور تصویب گردید.

2- قانون اساسی ایالات متحد مکزیک در تاریخ 5 فوریه  1917 به اجرا درآمد. سالگرد این روز در مکزیک همراه است با مراسمهای مختلفی مانند  اجرای کنسرت و جشنهای خیابانی که مردم آن را به شادمانی که برگزار میکنند.

 3- 15 فوریه روز استقلال صربستان یادآور قیام صرب ها علیه امپراطوری عثمانی در سال 1804 و تنفیذ اولین قانون اساسی کشور در سال1835 است. جدیدترین قانون اساسی این کشور در سال 2006اصلاح وجمهوری صربستان تشکیل شد.

روز استقلال و روز پرچم در پادشاهی سوئد-گاهشمار وقایع حقوق اساسی

ششم ژوئن 1809 برابر با [16 خرداد 1188]، روز استقلال و روز پرچم در کشور پادشاهی سوئد می باشد که در آن دولت و ساختار آن در قانون اساسی با انتقال قدرت از پادشاه به قوا تصویب گردید.