روز قانون اساسی اندونزی

روز قانون اساسی جمهوری اندونزی برابر است با 18 آگوست 1945[27 تیر 1324]  که به طور اتفاقی با تسلیم بدون قید و شرط ژاپن به متفقین در ۱۵ اوت ۱۹۴۵ پس از بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی مصادف شده است. تا پیش از این، جزایر اندونزی تحت حاکمیت هلند بود و طی اعلامیه ای رسمی اعلان استقلال رسمی که از چند ماه پیش به دقت برنامه‌ریزی شده بود، در روز جمعه ۱۷ آگوست ۱۹۴۵ در ساعت ۱۰ مقاومت سیاسی و نظامی در برابر نیروهای هلندی و غیرنظامیان طرفدار هلند، اعلام شد. 

این سند توسط احمد سوکارنو که با نوشتار قدیمی هلندی به نام سوئه کارنو امضا می‌کرد امضا شد و محمد حتا که بعنوان معاون رئیس جمهور انتخاب شد نیز روز بعد (در ۱۷ اوت ۱۹۴۵) آنرا امضا کرد.

 جمهوری اندونزی کشوری است مرکب از جزیره‌های بسیار که در مجمع‌الجزایر مالایا بین هندوچین و استرالیا قرار گرفته‌است. پایتخت آن جاکارتا است. اندونزی چهارمین کشور پر جمعیت دنیا و با جمعیتی قریب به 238 میلیون نفر مسلمان، پرجمعیت ترین کشور مسلمان محسوب می شود. پس از آن به ترتیب جمهوری اسلامی پاکستان با 172 میلیون جمهوری هند و جمهوری خلق بنگلادش با 161 میلیون نفر جمعیت مسلمان، پرجمیعت کشورهای مسلمان نشین محسوب می شوند.

قانون اساسی جمهوری اندونزی دارای ۳۷ اصل است که اصل اول آن اشعار می دارد:

1- دولت اندونزی یک دولت واحد و دارای شکل جمهوری خواهد بود.

2- حاکمیت از آن ملت بوده و توسط مجلس نمایندگان اعمال خواهد شد.