روز قانون اساسی
جمهوری آذربایجان در ۱۲ نوامبر ۱۹۹۵[بیست و یکم آبان 1374] سالروز رای مردم این
کشور به همه پرسی قانون اساسی جدید خود است. مشابه جمهوری تاجیکستان، پس از سقوط
اتحاد جماهیر شوروی اعلام استقلال کرد و پس از مدتی موفق به تدوین و تصویب قانون
اساسی مستقل خود شد. این سرزمین تا حدود دویست سال پیش جزو خاک ایران بود ولی در
جنگهای میان دولت ممالک محروسه ایران(دولت علیه ایران) و روسیه تزاری، طی معاهدات گلستان و ترکمنچای به روسیه ملحق شد. ۹۵
درصد جمعیت جمهوری آذربایجان مسلمان هستند و ۸۵ درصد مسلمانان شیعه مابقی سنی
هستند. قانون اساسی آذربایجان، این کشور را جمهوری دمکراتیک بر پایه حاکمیت قانون،
لائیک و یکپارچه اعلام می کند. از ویژگی های آن، می توان به جدایی دین از سیاست و یکسان
بودن اعتقادات دینی در برابر قانون دانست. در مقدمه قانون اساسی برای رسیدن به
سعادت و رفاه جمعی و فردی اهداف زیر ذکر شده است:
حفاظت از حاکمیت
ملی و تمامیت ارضی
ایجاد دمکراسی
مبتنی بر قانون اساسی
ایجاد جامعه مدنی
ایجاد یک دولت
سکولار مبتنی بر حاکمیت قانون
ایجاد سطح زندگی
شایسته برای شهروندان و عدالت اقتصادی و اجتماعی
رعایت ارزشهای
جهانشمول انسانی، صلح و همکاریهای بینالمللی
نوع حکومت جمهوری
آذربایجان، جمهوری پارلمانی چند حزبی با یک مجلس قانونگذاری است. حاکمیت در جمهوری آذربایجان بر پایه اصل تفکیک قوا اعمال میگردد. این جمهوری
سکولار بوده و از سال ۲۰۰۱ به عضویت شورای اروپا درآمدهاست. رئیس دولت هر 5 سال
یک بار به روش مراجعه به آرای مخفی عمومی انتخاب میشود. قوه مقننه از مجلسی با
125 نماینده تشکیل شده است و قوه قضاییه جمهوری آذربایجان شامل دیوان قانون
اساسی، دیوان عالی، دادگاه استیناف و دادگاه اقتصاد میباشد. این قانون اساسی در سال های ۲۰۰۲ و ۲۰۰۹ بازنگری و اصلاح شده است.