روز قانون اساسی مکزیک
قانون اساسی ایالات متحد مکزیک در تاریخ 5 فوریه 1917، [16 بهمن 1295] به اجرا درآمد. سالگرد این روز در مکزیک همراه است با برگزاری مراسمهای مختلف مانند کنسرت و جشنهای خیابانی که مردم بوسیله آن، یادبود این روز را به شادمانی گرامی می دارند.
معرفی
این کشور ۱۲۳ میلیون نفر جمعیت دارد و پایتخت آن مکزیکوسیتی است. مکزیک با اینکه بزرگترین کشور اسپانیاییزبان جهان است و حدود یکسوم از کل اسپانیاییزبانهای جهان در مکزیک زندگی میکنند و زبان اداری و کاربردی این کشور اسپانیایی است، فاقد زبان رسمی است و از سال ۲۰۰۳، تعداد ۶۲ زبان بومی سرخپوستی نیز به عنوان «زبانهای ملی» در این کشور ثبت شده و رسمیت یافتهاست. نام این کشور ابتدا اسپانیای نو بود که پس از انتخاب نام، مکزیکوسیتی، نام مکزیک که برگرفته از زبان سرخپوستی ناهواتل است برای نام کشوری نیز برگزیده شد.
مکزیک از سال ۱۵۳۵ مستعمره اسپانیا محسوب می شده و به عنوان پرجمعیتترین منطقه تحتالحمایه اسپانیا مشهور بوده است. سرانجام پس از سه قرن استیلای امپراتوری اسپانیا، در سال ۱۸۱۰، استقلال مکزیک از اسپانیا اعلام گردید و صدور اعلامیه استقلال منجر به یک دوره جنگهای طولانی میان نیروهای اسپانیا و مکزیکیها شد. در نهایت در سال ۱۸۲۱ مکزیک رسماً به استقلال رسید و ایتوربیده به عنوان امپراتور این کشور بر تخت نشست. دو سال بعد نیروهای انقلابی او را از قدرت برکنار کردند و در سال ۱۸۲۴ قانون اساسی بر مبنای نظام حکومتی جمهوری در مکزیک تدوین شد. نام کشور را نیز از امپراتوری مکزیک به ایالات متحد مکزیک تغییر دادند. در سال ۱۸۳۵ تگزاس از این مکزیک اعلام استقلال میکند که منجر به نبرد آلامو و به دنبال آن جنگ آمریکا و مکزیک در بین سالهای ۱۸۴۶–۴۸ میشود. در سال ۱۹۱۰ به دنبال عدم رضایت مردم از رئیسجمهور وقت پورفیرو دیاس، انقلاب مکزیک بوقوع می پیوندد در سال ۱۹۱۷ قانون اساسی جدیدی به تصویب میرسد و حزب ناسیونالیست انقلابی قدرت را در دست میگیرد.
ایالات متحده مکزیک بر اساس قانون اساسی ۱۹۱۷، نظامی فدرال است که بشیوه جمهوری و دمکراتیک اداره میشود. این قانون با به ارمغان آوردن حقوق اجتماعی، مدلی از قانون اساسی وایمار 1919 و قانون اساسی 1918 روسیه است. ماده سه قانون اساسی با شناسایی حق آموزش رایگان، اجباری و سکولار، بهمراه دیگر مواد، قدرت کلیسای کاتولیک را نیز محدود کرده اند.
قانون اساسی با برسمیت شناختن نظام دو مجلسی، سه نوع نهاد حکومتی 1) اتحادیه فدرال، 2) دولتهای ایالتی و 3) دولتهای استانی برای اداره امور کشور در نظر گرفته است.
قوه قانونگذاری (مقننه): کنگره متشکل از دو مجلس نمایندگان و سنا است. تصویب قانون فدرال، اعلام جنگ، تعیین میزان مالیات، تصویب بودجه ملی و تمامی معاهدات بینالمللی و تأیید تمامی انتصابات دیپلماتیک در مجلس نمایندگان انجام میگیرند.
قوه مجریه: رئیسجمهوری، مسئول اجرای قانون، رئیس کشور و رئیس دولت مکزیک است و همچنین فرمانده کل نیروهای مسلح نیز محسوب میشود. وی همچنین با تأیید مجلس سنا اعضای کابینه و سایر مقامات دولتی را منصوب میکند. رئیس جمهور همچنین قدرت وتو کردن مصوبات مجلس را دارد.
قوه قضاییه: در راس قوه قضاییه مکزیک دیوان عالی عدالت قرار دارد. این دیوان متشکل از ۱۱ قاضی منتخب رئیس جمهور است که با تأیید مجلس سنا منصوب می شوند.
اصول بنیادین قانون اساسی مکزیک
قانون اساسی مکزیک بر مبنای هفت اصل بنیادین ترسیم شده است:
5) A federal system
6) Constitutional remedy
7) Supremacy of the State over the Church
1) اعلامیه حقوق
2) حاکمیت ملت
3) تفکیک قوا
4) دولت بنمایندگی
5) نظام فدرال
6) جبران خسارت اساسی(حقوق مربوط به مراجعه شهروندان به دادگاه در صورت نقض حقوق مربوطه ایشان در قانون اساسی)
7) برتری دولت بر کلیسا
فهرست قوانین اساسی
فهرست قوانین اساسی مکزیک از ابتدا تا کنون بهمراه نهاد تصویب کننده در زیر آورده شده است، برخی از آنها بدلایل مختلف اجرایی نشده اند. قانون اساسی کنونی تا بحال بیش از 500 بار بازنگری شده است.
1) Constitution of Apatzingán (Proposed 1814; never came into effect), War of Independence-Congress of Anahuac
2) Federal Constitution of the United Mexican States of 1824 (1824–35, 1847–57), Federal Republic-Constituent Congress
3) Seven Constitutional Laws (1836–43), Central Republic- Congress
4) Organic Bases of the Mexican Republic (1843–47), Central Republic- Antonio Lopez de Santa Anna
5) Federal Constitution of the United Mexican States of 1857 (1857–1917), Federal Republic- Extraordinary Congress
6) Political Constitution of the United Mexican States (1917–present), Federal Republic- Constituent Congress
بازنگری
قانون اساسی مکزیک تا بحال بارها بازنگری شده است که از جمله مهمترین آنها، لغو مجازات اعدام در سال 2005 و حق دسترسی به غذا در سال 2011 است.